now I already know why I loved your presence so much.

I'm the kind of person who really hates feeling so alone. Ayoko yung parang feel ko iniwan na ko. Sobrang nalulungkot ako. Yes, I know that it cannot be that people would spend all of there time with me. I'm not that special. I'm not even special. Masyado naman akong paimportante. Haha. Ang totoo, naaappreciate ko nga yung pagbibigay sa'kin ng oras ng ibang tao pag free sila. Sobra. Example na yung pakikipagtext sa kanila ng sandali. Argh. Di ko mapalabas yung point ko. Anhirap. Anyway, back to what I was talking about. Ayun, kahit 5 minutes slang masaya na ko nu. Ewan, naiintindihan ko naman na maraming busy. Naiintindihan ko pero nakakalungkot. Ayun, di ko naman maaalis sa sarili ko yung malungkot eh. Nasasanay ako. Sabi nga ni Donna, huwag ako masanay. Pero mahirap talaga. Ayun.

Now I already know why I loved your presence so much.
Yes, you were always there. You never let me feel so alone. You spent almost all of your time with me. Sobrang naappreciate ko yun. Sana nga naging ganun din ako sa'yo. Nasuklian ko sana yung lahat nung kabutihang ipinamalas mo sa akin. I miss your presence. Ikaw kasi yung kahit wala ung ibang tao, hindi mo ko hinayaang maging malungkot at maramdaman ko na nagiisa ako. Kahit may gingawa ka talaga, sinasabi mong never kita naistorbo. Kahit gaano ko kalabo, hindi ka napagod sa pagttry na intindihin ako. Ayun. Maraming salamat talaga :)

--

Di ako magsasawa sa pakikinig ng Let Me Go. Andami kasing sinasabi nung kanta eh. Angaling talaga ng 3 Doors Down. Gusto ko nung Seventeen Days na album. Haha. I really love 3 doors down.

Si Starr ay pumunta dito sa bahay kahapon. Wala lang. Nakakatawa. Haha.

Nakakapagod din. Thrill at challenge. Gusto ko ng ganun ngayon. Gusto ko talaga magtrain : Gusto ko rin ng bagong libro. Libro kasi yung kahit mahal, di ako magguilty na bilhin di kagaya ng jacket.

Many people nowadays are so lonely. Dadamayan ko nalang sila. Ayoko kasi mafeel nila yung minsang naffeel ko dati nag-iisa.

I'm again feeling that my acomodador is already near. That can't be.

and no matter how hard I try I can't escape these things inside I know